Kütle Çekim Kuvveti Nedir?

Kütle çekim kuvveti, Bir kütleye sahip herhangi bir cismin diğer cisimlere uyguladığı kuvvetin ismidir. Yerçekimi, fizikteki dört temel kuvvetten en zayıf olanı, güçlü kuvvetten yaklaşık 10üssü38 kat daha zayıf, elektromanyetik kuvvetten 10üssü36kat daha zayıf ve zayıf kuvvetten 10üssü29 kat daha zayıf . Sonuç olarak, atom altı parçacıkların seviyesinde belirgin bir etkisi yoktur. Aksine, mikroskobik ölçekte hâkim güçtür ve astronomik cisimlerin oluşum şekli ve yörüngesi nedenidir. Örneğin, yerçekimi Dünya ve Güneş yörüngesinde diğer gezegenler, o da neden olur Ay gezegen yörüngesine ve oluşmasına neden olur gelgit , Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi , yıldızlı ve galaksilerin .

Planck çağında geliştirilen, muhtemelen kuantum yer çekimi , süper çekirdeği ya da yerçekimi tekilliği biçimindeki yerçekiminin en eski örneği, sıradan mekan ve zamanla birlikte, kusurlu bir vakum , kuantum vakum veya sanal parçacık gibi muhtemelen ilkel bir durumdan bilinmeyen bir şekilde oluşmuştur. Ve tutarlı bir ağırlık kuramı geliştirmek için girişimler kuantum mekaniği, yerçekiminin ortak bir matematiksel çerçevede diğer üç fiziğin kuvvetleriyle birleşmesine izin verecek olan teori, güncel bir araştırma alanıdır. Eğer Dünya'nınki ile karşılaştırılabilir bir kütleye sahip bir nesne yörüngesinden çıkarak dünyayı çekimi etkisine alsaydı, Dünya'nın karşılık gelen ivmesi gözlemlenebilirdi. Yani evreni dengede tutan kuvvet olarak da adlandırabiliriz.

Eşdeğerlik prensibi Galileo dâhil araştırmacıların bir arkaya araştırdı, Loránd Eötvös ve Einstein, tüm nesneler aynı şekilde düşecek fikrini dile getiriliyor ve yerçekimi etkileri hızlanma ve yavaşlama belirli yönlerine farksız olduğunu. Zayıf eşdeğerlik prensibini test etmenin en basit yolu, farklı kütlelerin veya kompozisyonların iki nesnesini vakumda bırakıp aynı anda zemine çarpıp vurmadıklarını görmektir. Bu deneyler, diğer kuvvetlerin (hava direnci ve elektromanyetik etkiler gibi) önemsiz olduğu durumlarda tüm nesnelerin aynı hızda düştüğünü göstermektedir. Genel göreliliğe göre yer çekimsel radyasyon, birlikte hareket eden nesneler gibi uzay zamanının eğriliğinin salınımlı olduğu durumlarda üretilir. Güneş Sistemi tarafından yayılan yerçekimi radyasyonu ölçmek için çok küçük. Bununla birlikte, yerçekimi radyasyonu, PSR B1913 + 16 gibi ikili pulsar sistemlerde zamanla bir enerji kaybı olarak dolaylı olarak gözlemlenmiştir. Nötron yıldız birleşmelerinin ve kara delik oluşumunun tespit edilebilir miktarda yerçekimi radyasyonu oluşturabileceği düşünülmektedir. 2012'de Çin'deki bir araştırma ekibi, yerçekimi hızının ışığın hızına eşit olduğunu kanıtlayan yeni ve tam aylarda Dünya gelgitlerinin faz gecikmelerinin ölçümlerini ürettiğini açıklamıştır Bunun manası, Güneş kaybolduktan sonra Dünya'nın ışığı o mesafeyi dolaştırmak için gereken süre olan 8 dakika boyunca normal bir şekilde yörüngede kalmaya devam edeceği anlamına gelir. Ekibin bulguları, 2013'te Çin Bilim Bülteni'nde yayınlandı.